کاروان عشق راهی کوی یار شد/تصاویر

فاش نیوز - قرن هاست که "محرم" با نام "حسین" معنا یافته و "صفر" با "سفر اسارت‌بار خاندان حسین و قصه پرغصه خرابه های شام". نامی آشنا برای تمامی عشاقی که سال هاست پا در رکاب این سفر روحانی گذاشته اند.

سال های طلایی دفاع مقدس چه جوانانی که با زمزمه نوای "تا کربلا رسیدن،  یک یا حسین دیگر" در آرزوی زیارت بارگاه ملکوتی اباعبدالله الحسین(ع) شهد شیرین شهادت نوشیدند و در آخرین لحظات زندگی دنیوی سر به دامن ارباب گذاشتند و چه بسیار از آنان که امروز مدال پرافتخار جانبازی را بر سینه دارند و گواه آن، پاهای آسمانی شده ای‌ست که  سالهاست آنها را ویلچرنشین ساخته است.

هرگاه سخن از "کربلا" به میان می آید، بی اختیار سختی راه در ذهن تداعی می شود و این جزء لاینفک این سفر پرمخاطره است. اگرچه سختی راه برای جانبازان و بخصوص جانبازان ویلچرنشین بسی سخت تر و طاقت فرساتر است، اما دل عاشق را چه می شود که سختی و رنج آن را، اینگونه بر جان می خرد. حتما خبری هست که من و تو از درک آن عاجزیم.

در محوطه بیرونی سالن ورزش دهکده نشاط، بانگ حماسی خوش آهنگران "با نوای کاروان، باربندیم همرهان، این قافله عزم کرب وبلا دارد" بی هوا، دلمان را هواخواه کربلا و زیارت ارباب می کند.

اگرچه 26 تن از جانبازان، عزم دیار عاشقی کرده اند و قرار است مسیر نجف تا کربلا را با ویلچر طی نمایند؛ اما روح و دلشان سال هاست که به کربلا رسیده است. از دنیای معرفت همین بس که فراموشی در مرامشان نیست. نامشان با "شهدا" گره خورده. هرکدام به نیابت از شهیدی همچون برادر، دوست، همرزم در این حرکت عظیم حضور خواهند یافت.

به چهره تک تکشان که می نگرم، شادی و نشاط زیارت ارباب، رنگ چهره شان را گلگون ساخته و صفای دلشان، نورانیت عجیبی به چهره شان بخشیده است.

آنچه ارزشمند است باز هم مرام و معرفت و پاکی و صفای دل این عزیزان است که در سال هایی که به خواست خداوند و مدد "فاش نیوز" افتخار آشنایی و حضور در جمع این لشکر مخلص خدا را برایم مهیا ساخت، امروز هم خالصانه و برادرانه ما را در جمع صمیمانه خود پذیرفته اند.

گویا قرار است مادرشهیدان "علی و امیر شاه آبادی" نیز برای بدرقه کاروان جانبازان نخاعی به دهکده نشاط تشریف بیاورند. این خبر را به فال نیک می گیریم و جملگی برای حضور سبز این مادر به انتظار می نشینیم.

حال هوای قشنگی در فضای دهکده نشاط و درم یان جانبازان در جریان است. همه دست به کارند. از حق نگذریم استقبال زیبایی از مادرشهید می شود. از حراست که تماس می گیرند و اعلام ورود می کنند، به همراه جانباز عسکری و دو تن دیگر از جانبازان به سرعت هماهنگ می شویم. آفتاب تند بعدازظهر بر سرعت گام هایمان می افزاید. قدم هایمان شتاب بیشتری می گیرند تا بعد مسافت و گرمای هوا، ما را بیش از پیش شرمنده میهمان نسازد.
 

 لحظاتی طول می کشد تا مادر پیاده می شود. "حسین آقا" برادر شهیدان، بسیار مراقب مادر است. کیف مادر را حمل می کند تا حین پیاده شدن تعادلش به هم نخورد. به رسم میهمان نوازی، مادر را به آغوش می کشم. با خوش‌آمدگویی و خیرمقدم و تعارفات اولیه جانبازان، همگی به سمت سالن ورزش که محل تجمع جانبازان است می رویم.

نیروی تدارکات مراسم نیز با روشن کردن اسفند و صلوات های بلند و مکرر، جانبازان میزبان را از ورود میهمان مطلع می سازند. و هنوز لحظه ای بیش نگذشته، همه گرد مادر شهید حلقه می زنند و سلام و عرض ارادت.  

مادر شهید که گویی انتظار چنین بزم استقبالی را نداشته، با لبخند با تک تک جانبازان احوالپرسی می کند. "برادر شهید" بسیار محجوب و کم حرف است و بسته به نیاز سخن می گوید و بیشتر مواظب و مراقب مادر است که جسم رنجورش اذیت نشود.

"مرشد" که زنگ را می نوازد، ورزشکاران جانباز با نظم و ترتیب خاصی وارد گود می شوند. ابتدا جانبازان ویلچری دست به سینه با خضوع و فروتنی خاصی از مقابل مادرشهیدان عبور می کنند و دیگر جانبازان نیز به تاسی از آنان، ابتدا به رسم ادب، بوسه بر خاک می زنند و به مادر شهیدان ادای احترام می کنند.

هنرنمایی جانبازان قطع نخاع ویلچری، با حرکات نمایشی و تک چرخ که در نوع خود بی نظیر و شاید  کم نظیر است؛ شور و نشاط خاصی در فضا ایجاد می کند و مادر که توقع چنین حرکات و فنونی را از جانبازان ویلچری نداشته، آنان را بسیار تشویق می کند.

نوبت به حرکات نمایشی جانباز "بایرامی" که می رسد، در یک حرکت سریع از ویلچرفرود می آید، ابتدا در مقابل مادر سر فرود آورده، ادای احترام می کند و به سرعت درون ویلچر جای می گیرد و با مهارت بسیار، ابتدا تک چرخ زده و بعد هم کباده را در میان دستانش جای می دهد.

مرشد نیز دمادم بر طبل می کوبد و صدای صلوات، سالن را به وجد می آورد. حرکت جمعی جانبازان نخاعی و غیرنخاعی آن هم با چنین نظم و ترتیبی واقعا شگفتی ساز است و آخرین حرکت نمایشی آنان، با دور افتخاری که در سالن می زنند، به انتها می رسد.

مادر تاب نمی آورد. با آنکه درد پا کمی تعادلش را در حرکت به هم می زند اما گویی پس از سال ها عطر فرزندان شهید خود را در میان جانبازان یافته باشد، دور تک تک جانبازان می گردد و با صدای بلند می گوید: "من سالها دور فرزندان خود گردیده ام و امروز هم شما فرزندان من هستید. می خواهم دورتان بگردم و بلاگردانتان باشم." جانبازان نیز همچون فرزندانی قدردان، او را چون مادر خود عزیز و گرامی می دارند و پی درپی برای سلامتی شان صلوات می فرستند.

جانباز "مسعودی" برای لحظاتی در کنار مادر جای می گیرد و به نمایندگی از جانبازان حاضر ضمن خیرمقدم، به شرح گزارش‌گونه ای از ورزش جانبازان و سفر سال های گذشته جانبازان به عتبات عالیات در اربعین حسینی پرداخته و دست آخر هدیه ای که از سوی جانبازان ورزشکار باشگاه "جانبازان شهید" برای مادر تدارک دیده شده، توسط جانباز نخاعی گردنی "سید محمدرضا طباطبایی" به مادرشهیدان شاه آبادی اهدا می گردد.

پایان بخش این مراسم زیبا نیز بدرقه جانبازان زائر با قرآن است که در دستان مادر و برادرشهیدان قرار گرفته و مسافران کربلای معلی با عبور از زیر قرآن و با دعای خیر مادرشهیدان شاه آبادی، سفر زیارتی سراسر معنویت پیاده روی اربعین حسینی را آغاز می کنند.
 

گزارش از: صنوبر محمدی